NEDERLAND GEDICHT | pim van halem | (meertalig)

voordracht

 

holland

pompen of verzuipen

droogmaken en opstoken

opspuiten en volbouwen

pappen en nathouden

 

beeldend kunstenaar pim van halem leest zijn boekenkast voor, waarbij de titels van zijn omvangrijke verzameling boeken over nederland, holland, de lage landen, ons land als dichtregels dienen. _de afmetingen van zijn woning en de lundia-kast waarin deze verzameling is ondergebracht, zijn zo beperkt dat hij de titels er op afmeting heeft moeten rangschikken. _liever had hij ze op poëtische wijze dat wil zeggen eenvouds verlichte waters… _met andere woorden: hij heeft ze voor u op een rij gezet

 

 

nederland gedicht

mp3 audio file

file size: 23,4 mb / dur: 17:03

 

OVER NEDERLAND GEDICHT | pim van halem

mijn fascinatie voor holland zit in de absurditeit ervan. _dit land zou niet moeten bestaan, maar is er toch. _zodra wij stoppen met het in stand te houden, begint het te verdwijnen

(als kind groef ik een gat in de tuin om te zoeken naar romeinse potscherven. _wat ik vond was water. _holland drijft!)

 

ooit werd water land, door plantengroei, veen. _door water af te voeren begon dat land te zinken. _land werd weer water door het steken van turf, voor vuur. _dat water werd weer land, door wind te benutten

(windmolens tegen de waterwolf)

 

land dat door water is aangevoerd (klei) en dat door mensen, met handen en voeten bewerkt, met vuur (van turf) tot stenen werd omgevormd om steden te bouwen en wegen te bestraten

(waar men eerst bouwde op koeienhuiden, bouwt men nu op tien á twintig meter lange betonnen palen die met veel geweld de slappe bodem in zijn geramd, tot op het zand, dat ook ons land is. _we halen dit oude strand van tot wel veertig meter diep omhoog om een polder voor de bouw van een woonwijk geschikt te maken en wat we eraan overhouden is een recreatieplas voor de bewoners daarvan)

 

zee neemt land – zuiderzeewerken en delta-plan vorderen het terug

(ik wandelde eens over het strand van voorne. _aan de teen van het duin zag ik grote klonten vette klei. _aan iemand van rijkswaterstaat, die daar de waterstand stond te meten, vroeg ik hoe dat daar toch kwam. _hij zei: ‘dat is het eiland’. _natuurlijk! _het duin is ooit het eiland opgewaaid! _en weet u dan misschien ook wat dát is, vroeg ik en ik wees op enkele enorme blokken beton, die een tiental meters zee-inwaarts boven het water uitstaken. _‘dat is een duitse bunker, die in de jaren veertig bovenop het voorste duin is gebouwd’. _tjeempie! _de zee heeft in een halve eeuw 50 meter van voorne weggevreten. _pikken we dat?!)

 

een land bovendien dat als eerste een republiek was en uiteindelijk wel eens het laatst overblijvende koninkrijk zou kunnen blijken. _zo’n land, daar zal er toch geen tweede van zijn? _dat moet je toch aan iemand kunnen uitleggen. _misschien is daar wel een boek over

 

http://www.365pentekeningen.nl

http://pimvanhalem.blogspot.com