bijdrage # 3 | HOUSE OF FUN | torture euphemism | (engelstalig, nederlands ondertiteld) | merijn bisschops & gabriele petracco
gruwelijkheden worden vaak verhuld in alledaags taalgebruik, wetgeving en overheidsbeleid door gebruik van metaforen en understatements. _een martelkamer in dubai bijvoorbeeld, waarin een persoon in een half uur gebroken kon worden, kreeg de eufemistische naam house of fun. HOUSE OF FUN is een non-narratieve film, theatraal monoloog en rituele percussiemuziek; een associatieve performance over de eufemismen rond martelparktijken. _door niet de nadruk te leggen op de afschrikwekkende visualisering van folteringen, wordt het thema zo objectief mogelijk benaderd. _we kijken met de afstandelijke blik van de dader, die zich manifesteert in de ondervrager, de folteraar, de supervisor, de medicus, de overheid, maar ook in een agressieve partner en de media. _met ‘marteljargon’ en subtiele humor objectiveren zij het slachtoffer en spelen hun invasieve rol in het private leven van het slachtoffer. _zij is volledig in hun macht, behalve in haar stilzwijgen. _de rituele muziek, gespeeld op vibrafoon, pauk, trommels, gongs en objecten werkt ondersteunend, overheersend, contrasterend, schurend en verbloemend. HOUSE OF FUN | torture euphemism is een indringende en af en toe absurde muziek/filmvoorstelling die zich richt op liefhebbers van avontuurlijke muziek, arthouse films en mensen met een interesse voor taal en filosofie.
muziek en tekst zijn geschreven door merijn bisschops. _visueel kunstenaar morgana machado marques maakte het camerawerk van acteurs david eeles en caroline van leerdam. _de muziek wordt gespeeld door gabriele petracco.