KONING SALOMO

Salomo is de naam van de zoon van David, de om zijn wijsheid bekende koning van het oude Israël aen Juda, die leefde van ca. 970-931 v. C. Tijdens zijn bewind breidde hij het koninkrijk Israël uit tot aan de grenzen van Egypte en de Eufraat. Hij werd zowel geroemd om zijn wijsheid als om de grootsheid van zijn paleizen. Zijn bouwbeleid en de versterking van strategisch gelegen steden leidde tot een systeem van belastingen en dwangarbeid. De daarover groeiende onvrede onder de bevolking bereikte haar hoogtepunt in de scheuring van het rijk en de afscheiding van de noordelijke stammen.

De naam van koning Salomo wekt verschillende associaties. Volgens sommigen is Salomo de grootste bouwmeester van alle koningen die Israël ooit heeft gehad, anderen beschouwen hem als de wijste aller mensen en weer anderen bewonderen hem als de grootste minnaar aller tijden. De geschiedschrijving gewaagt van de kolossale harem van de koning, waardoor hij als een 'patroon der liefde' in het Hooglied kon functioneren.